Niedawno pisałam o malutkim kroku, który może zmienić wszystko. Drobnej zmianie. Tyci mini ruchu takim.
Głęboko w to wierzę, że taki ruch może zrobić różnicę, ale wiem również, że jeśli za nim nie pojawią się kolejne, to zmiana nie będzie stała.
Bo łatwo zniechęcić się, wystraszyć lub zmienić strategię, gdy nie widać rezultatów naszych działań. Często strach przed nieznanym oplata nas, niczym pled w jesienny wieczór i nie chce puścić.
Wiesz jak jest. Pragniesz wyników w kilka chwili po tym, jak Twoja zmiana wystartowała.
A to za wcześnie. Po kilku krokach, które są już zrobione, spodziewasz się, że osiągniesz sukces już dziś, teraz, zaraz. A gdy spektakularnych wyników jeszcze nie ma, zaczynasz irytować się, frustrować i brać wszystko do siebie, podczas, gdy…
JEST PO PROSTU ZA WCZEŚNIE.
I nigdy nie wiadomo co dzisiejsze działania przyniosą w przyszłości. Można przewidywać, ale nie wiesz na 100%. Zatem, jeśli chcesz osiągać długofalowo rezultaty, to jesteś skazany na działanie w niepewności. To nie jest zabawa dla mięczaków.
Dobrze mieć duży cel i kilka mniejszych, które pozwolą Ci wytrwać ten cholerny maraton. Bo zanim dojdziesz do swojego dużego celu, to chcesz karmić się czymś więcej niż tylko nadzieją.
A droga jest wyboista, nierówna i czasami zaskakująco ostro skręca. Ale nie to jest najgorsze. Najgorsze jest to, że po drodze ogarniają Cię liczne wątpliwości, znajdujesz sporo racjonalnych powodów, aby zaprzestać działania.
Motywacja Ci spada, bo widzisz ile jest przeszkód po drodze. Ta sama motywacja, która obudziła Cię ze snu i sprawiła, że godziny zlatywały Ci jak sekundy, to ona właśnie nie widząc oczekiwanych rezultatów, oschle odwraca się od Ciebie i mówi „nara” zostawiając Cię z rozpoczętymi projektami.
Czujesz samotność, bo nie ma w Tobie tego żaru, który wcześniej przepływał przez Ciebie, Twoje słowa już nie opowiadają jak pięknie będzie, bo czujesz, że w miejsce motywacji przyszła jej brzydsza siostra.
ZNIECHĘCENIE
Zaczynasz się zastanawiać, co Ci strzeliło do głowy! Ogarnia Cię przemożna ochota rzucenia wszystkiego. W końcu robisz to, przy okazji odczuwając natychmiastową ulgę, gdy cała presja z Ciebie schodzi jak za dotknięciem magicznej różdżki. Wracasz do „normalnego życia”. Na dobre, starte, znane tory działania. Jest wygodnie, bezpiecznie i przyjemnie.
Aż któregoś dnia, znowu przychodzi ona Motywacja i rzuca Cię na kolana tym, jak może być pięknie.
I tak w kółko.
Ale jeśli chcesz coś zmienić, to musisz coś zmienić. Musisz znaleźć przełom, który pozwoli Ci wytrwać, mimo braku motywacji. Coś co rozwala system na łopatki. Coś co gwarantuje rezultaty.
POTRZEBUJESZ SAMODYSCYPLINY I SYSTEMATYCZNOŚCI
Systematyczność! Szczerze nienawidziłam tego słowa. Kojarzyło mi się z niewolą, a ja od zawsze pragnęłam wolności, bardziej niż poczucia bezpieczeństwa, bardziej niż życia w stadzie. Uwielbiałam żyć wg tego, co akurat nastrój przyniósł. Robiłam różne rzeczy, które wiatr życia przywiał mi pod drzwi. I było mi z tym dobrze.
Aż przestało. Może dorosłam 😉 ale zapragnęłam przejąć kontrolę nad sobą. Żyć bardziej świadomie. I kończyć rzeczy, na których mi zależy. I paradoksalnie, to co uważałam wcześniej za ograniczające, teraz mnie uwalnia. Bo to ja decyduję, co robię, a nie moje natchnienie.
Motywacja starcza na bardzo krótko, a samodyscyplina potrafi odpędzić zniechęcenie.
I dziś częściej i dłużej niż kiedyś potrafię robić rzeczy, których mi się nie chce robić akurat w danym momencie. Robię je, bo wiem, że jeśli się poddam, to oddalę w czasie to co chcę osiągnąć.
Dalej upadam, dalej się wieszam w bezradności, dalej mam chwile słabości. Ale szybciej je ucinam i wracam do działania. I nie potrzebuję natychmiast widzieć rezultatów moich działań, one nie są już jedynym motorem mojego działania.
Bo wiem, że
JEŚLI CZEGOŚ NIE WIDAĆ, NIE ZNACZY, ŻE TEGO NIE MA.
Tak jak z tym postem. Czytasz, jeśli nie zostawisz lajka, serduszka, czy komentarza, ja nawet nie wiem, że to czytasz. Ale czy to znaczy, że nie czytasz? No, nie.
To co robisz przyniesie Ci w końcu rezultat. Może nie ten planowany, czasem gorszy, czasem może nawet lepszy. Ale przyniesie. Pod jednym warunkiem. Że nie przestajesz.
Nie daj się.
Rób swoje dalej.
Ucz się.
Dziel się doświadczeniem.
Popełniaj błędy.
Nie przestawaj.
Nie ważne, ile razy upadniesz w swoich nowych postanowieniach, nawykach, działaniach. Wystarczy, że powstaniesz raz więcej.
Daj znać w komentarzu, że jesteś – będzie mi ogromnie miło. A jeśli czujesz, że ten post komuś się może przydać, udostępnij u siebie. Zgadzam się na to
😉
Życzę Ci cudownego dnia!
Marta
